به گزارش خبرنگار مهر، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و هیأت علمی گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی آن صبح امروز دوشنبه 12 تیر با معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی و حدود 100 تن از مؤلفان کتاب‌های درسی در محل این فرهنگستان دیدار کردند.
در این نشست علمی حسین معصومی همدانی مدرس دانشگاه در رشته‌هایی مانند زبان و ادبیات فارسی، تاریخ ریاضیات، تاریخ علم و فلسفه علم و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مدیر گروه زبان و رایانه این فرهنگستان در سخنانی با عنوان به تفاوت میان آموزش علمی و آموزش ادبی در ایران پرداخت.
وی گفت: متاسفانه امروزه هدف آموزش و پرورش به آماده کردن دانش آموز برای ورود به امتحان کنکور تبدیل شده است و طبیعتاً کسی که از این سیستم آموزشی بیرون می‌آید، تنها پاسخ‌هایی دقیق برای سوال‌هایی دقیق خواهد داشت.
معصومی همدانی افزود: متاسفانه فشاری که کنکور به دانش آموزان و نظام آموزشی ما وارد می‌کند، محتوای نظام آموزشی ما را تحت تاثیر قرار داده و باعث شده این نظام از اهداف اصلی خودش دور شود.
مدیر گروه زبان و رایانه فرهنگستان زبان و ادب فارسی تاکید کرد که هدف اولیه آموزش عمومی در هر کشوری باید تربیت شهروند خوب باشد و تاکیدی هم که روی حوزه‌‌های درسی می‌شود، می‌بایست در همین راستا باشد و اضافه کرد: گمان نمی‌کنم حسابان و فیزیک آن هم به شیوه‌ای که در کشور ما تدریس می‌شوند، کمکی به پدید آمدن شهروند خوب بکنند.
وی سپس گفت: در درجه اول زبان فارسی، در مرحله دوم تاریخ، در درجه بعدی علوم اجتماعی و بعد از آنها علوم فنی و محض باید مورد تاکید و اهمیت نظام آموزشی باشند.
این مدرس دانشگاه سپس با نقل خاطره‌ای گفت: زمانی که من دانشجو بودم، یکی از استادان ما سه روز قبل از امتحان به ما گفت که سر جلسه امتحان غیر از مسئله، سوال هم به ما خواهد داد. این سوال نیاز به تحلیل و تفکر داشت و در واقع تلاش برای علت یابی مسئله بود.
حسین معصومی همدانی ادامه داد: ولی دانشجویان تصمیم گرفتند که اگر این اتفاق بیفتد، از جلسه امتحان بلند شوند و این اتفاق هم افتاد و غیر از من و یکی، دو نفر دیگر همه از جلسه خارج شدند. دلیل آن مسئله این است که آنها و به تبع آن بیشتر دانشجویان ما از اینکه تفکر آنها به مبارزه طلبیده شود، هراس دارند و بیشتر مایل‌اند از معلومات و محفوظاتشان سوال شود.
وی همچنین با بیان اینکه «توانایی نوشتن در نظام آموزشی ایران به دلیل اینکه خواندن فعال صورت نمی‌گیرد، پائین است» یکی از دلایل این مسئله را بی‌توجهی به زبان فارسی و غلبه دروس فنی مانند فیزیک و ریاضی در مدارس عنوان کرد و گفت: زبان فارسی در آموزش علمی ما به مرخصی رفته است؛ منظورم این است که اصولاً آموزش زبان فارسی هیج ارتباطی با آنچه در علوم دیگر رخ می‌دهد، ندارد.
این عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی دلیل این مسئله را هم آشنا نبودن مولفان کتاب‌های درسی و حتی کتب فارسی با پیشینه این زبان و به گفته او «نویسنده نبودن آنها» توصیف کرد و افزود: کدام کتاب درسی علمی ما توسط شخصی که واقعاً نویسنده باشد، نوشته شده است؟!
معصومی همدانی ادامه داد: اگر آموزش و پرورش سعی کند نوشتن را در همه حوزه‌ها جزو تکالیف دانش آموزان بکند، قدم بزرگی به طرف فعال شدن زبان فارسی در برآوردن نیازهای عمومی برداشته است.
وی همچنین شکسته نویسی را یکی دیگر از موارد غلط رایج در کتاب‌های درسی خواند و گفت: شکسته نویسی زبان فارسی را در معرض خطر جدی قرار داده است.
نظر شما